Berliner Weisse, Oude Bruin
Istnieją na świecie trunki, w których kwaśność jest cechą pożądaną. Również w piwnym drzewie genealogicznym odnajdziemy gałąź nazywaną Sour, czyli popularnie mówiąc kwas. Do kwaśnych stylów możemy zaliczamy oczywiście Lambiki, Berliner Weisse, Oude Bruin oraz Flanders Red, czy Lichtenhainer.
Piwo kwaśne z góry bywa kojarzone przez nas jako produkt zepsuty. Ciekawe, bo mnóstwo Rodaków uwielbia na przykład kiszone ogórki, czy kapustę, które również są celowo nadpsute... Właśnie na takiej zasadzie to działa.
Berliner Weisse to kwaśne piwo pszeniczne. Oczywiście pochodzi z Niemiec. Powstaje ze słodu pszenicznego, który najczęściej stanowi połowę zasypu oraz ze słodu pilzneńskiego. Ilość dodawanego chmielu jest znikoma. Fermentuje krótko z wykorzystaniem drożdży górnej fermentacji. Aby uzyskać ostrą kwasowość dodawane są specjalne bakterie. Można ją dodatkowo podwyższyć mieszając to piwo podczas fermentacji z innymi o różnym wieku Berliner Weisse'ami. Leżakowanie najczęściej bywa długie i odbywa się w bardzo chłodnym pomieszczeniu. Ekstrakt oscyluje w granicach 7-8 stopni Blg, natomiast zawartość alkoholu to 2,8 do 3,8 %. Jednostka goryczy IBU nie przekracza 8.
Kolor piwa jest nad wyraz blady, słomkowy. Zwykle bywa przejrzyste. Piana tradycyjnie dla piw pszenicznych powinna być bardzo obfita, jednak ze względu na kwasowość trunku nie utrzyma się zbyt długo. Niemieckie kwaśne piwa są musujące, wysoko nasycone. Zapach piwa jest ostro kwaskowaty. Odnajdziemy w nim delikatne cechy owocowe, czy też kwiatowe. W smaku dominuje mocna kwaskowatość, jednak jej poziom nie może być tak wysoki jak w Lambikach. Odnajdziemy delikatne nuty pszeniczne, zbożowe oraz chlebowe. W jamie ustnej tak samo jak i w nosie nie odnajdziemy chmielu. Goryczka piwa jest znikoma.
Styl jest regionalną specjalnością Berlina. Charakteryzuje go lekka treściwość oraz bardzo wytrawny finisz. Bywa serwowany z dodatkiem syropu cukrowego lub malinami. Czasami mieszany jest z Pilsem, aby zmniejszyć kwaśność. Zwany szampanem północy Berliner Weisse jest wyjątkowo orzeźwiający!
Teraz kilka zdań o Oude Bruin zwanym również jako Flanders Brown.
Styl pochodzi z Belgii, a jego nazwa odnosi się do długiego okresu leżakowania. Barwa jest czerwono-brązowa, a zawartość alkoholi oscyluje na średnim poziomie. Piwa charakteryzują się słodowym, kwaśnym smakiem...
Petrus Oud Bruin
Belgijski trunek, który przez dwadzieścia miesięcy leżakuje w dębowych beczkach.
Piwo o czerwono-brązowej barwie i nikłej drobno-pęcherzykowej pianie. Jego aromat przypomina dojrzałe wiśnie, nieco cherry, czy kompot. W smaku odnajdziemy kwasowość oraz słodycz. Wyczujemy nuty ziemiste, drewniane oraz owocowe. Jest delikatnie nasycone.
Piwo to nie zrobiło na mnie wrażenia, jednakże było całkiem dobre. Nawiasem mówiąc to znacznie bardziej mi smakowało Aged Red (na zdjęciu poniżej) z tego browaru o bardziej wiśniowym, również kwaskowatym charakterze, choć w innym stylu.
Piwo kwaśne z góry bywa kojarzone przez nas jako produkt zepsuty. Ciekawe, bo mnóstwo Rodaków uwielbia na przykład kiszone ogórki, czy kapustę, które również są celowo nadpsute... Właśnie na takiej zasadzie to działa.
Berliner Weisse to kwaśne piwo pszeniczne. Oczywiście pochodzi z Niemiec. Powstaje ze słodu pszenicznego, który najczęściej stanowi połowę zasypu oraz ze słodu pilzneńskiego. Ilość dodawanego chmielu jest znikoma. Fermentuje krótko z wykorzystaniem drożdży górnej fermentacji. Aby uzyskać ostrą kwasowość dodawane są specjalne bakterie. Można ją dodatkowo podwyższyć mieszając to piwo podczas fermentacji z innymi o różnym wieku Berliner Weisse'ami. Leżakowanie najczęściej bywa długie i odbywa się w bardzo chłodnym pomieszczeniu. Ekstrakt oscyluje w granicach 7-8 stopni Blg, natomiast zawartość alkoholu to 2,8 do 3,8 %. Jednostka goryczy IBU nie przekracza 8.
Kolor piwa jest nad wyraz blady, słomkowy. Zwykle bywa przejrzyste. Piana tradycyjnie dla piw pszenicznych powinna być bardzo obfita, jednak ze względu na kwasowość trunku nie utrzyma się zbyt długo. Niemieckie kwaśne piwa są musujące, wysoko nasycone. Zapach piwa jest ostro kwaskowaty. Odnajdziemy w nim delikatne cechy owocowe, czy też kwiatowe. W smaku dominuje mocna kwaskowatość, jednak jej poziom nie może być tak wysoki jak w Lambikach. Odnajdziemy delikatne nuty pszeniczne, zbożowe oraz chlebowe. W jamie ustnej tak samo jak i w nosie nie odnajdziemy chmielu. Goryczka piwa jest znikoma.
Styl jest regionalną specjalnością Berlina. Charakteryzuje go lekka treściwość oraz bardzo wytrawny finisz. Bywa serwowany z dodatkiem syropu cukrowego lub malinami. Czasami mieszany jest z Pilsem, aby zmniejszyć kwaśność. Zwany szampanem północy Berliner Weisse jest wyjątkowo orzeźwiający!
Teraz kilka zdań o Oude Bruin zwanym również jako Flanders Brown.
Styl pochodzi z Belgii, a jego nazwa odnosi się do długiego okresu leżakowania. Barwa jest czerwono-brązowa, a zawartość alkoholi oscyluje na średnim poziomie. Piwa charakteryzują się słodowym, kwaśnym smakiem...
Petrus Oud Bruin
Belgijski trunek, który przez dwadzieścia miesięcy leżakuje w dębowych beczkach.
Piwo o czerwono-brązowej barwie i nikłej drobno-pęcherzykowej pianie. Jego aromat przypomina dojrzałe wiśnie, nieco cherry, czy kompot. W smaku odnajdziemy kwasowość oraz słodycz. Wyczujemy nuty ziemiste, drewniane oraz owocowe. Jest delikatnie nasycone.
Piwo to nie zrobiło na mnie wrażenia, jednakże było całkiem dobre. Nawiasem mówiąc to znacznie bardziej mi smakowało Aged Red (na zdjęciu poniżej) z tego browaru o bardziej wiśniowym, również kwaskowatym charakterze, choć w innym stylu.
Komentarze