Warzenie piwa z procesem zacierania cz. I

Przygotowanie brzeczki piwnej z wykorzystaniem ześrutowanego słodu dla niewtajemniczonych wydaje się być procesem niezwykle skomplikowanym, pracochłonnym oraz wymagającym znacznie więcej sprzętu. Jednak nie taki diabeł straszny, jak go malują…

Wyróżniamy dwa sposoby zacierania: zacieranie infuzyjne oraz zacieranie dekokcyjne. Metoda infuzyjna, która jest najczęściej stosowana w piwowarstwie domowym, polega na gotowaniu całego zacieru w jednym kotle (garnku), podgrzewaniu do całkowitego scukrzenia wraz z zastosowaniem przerw, aby wydłużyć działanie enzymów. Zacieranie dekokcyjne polega na zagotowaniu części zacieru w osobnym zbiorniku oraz zawróceniu go do pozostałego zacieru. Dzięki temu otrzymujemy skokowy wzrost temperatury. Jest bardziej przydatne przy produkcji piwa z wykorzystaniem surowców niesłodowanych.

Metoda infuzyjna została wymyślona przez anglików i jest najprostszym sposobem na samodzielne uwarzenie piwa ze słodów w domu. Zacieranie dekokcyjne jest znacznie bardziej pracochłonne oraz czasochłonne, dlatego zostawimy ją sobie na kiedy indziej w ramach ciekawostki.

Prawdą jest, że zacieranie nie jest takie proste. Jednak nie warto się tym martwić na zapas. Musisz zdać sobie sprawę z faktu, iż zacierając oraz filtrując piwo spędzisz co najmniej 3, a nierzadko i 5 godzin w kuchni, tudzież Twoim browarze. Później pozostanie jeszcze gotowanie filtratu z chmieleniem- około 60-70min, schłodzenie oraz przelanie cieczy do fermentora i zadanie drożdży. Wypadałoby jeszcze posprzątać, dlatego jeśli nie masz czasu, bądź nie warzyłeś nigdy piwa, spróbuj na początek przygotować je z ekstraktów. To nie jest żaden wstyd, a dzięki temu łatwiej zrozumiesz, o co w tym wszystkim chodzi. Z czasem nabierzesz co raz większego zapału do samodzielnej produkcji piwa od A do Z.

Niezbędny sprzęt został już opisany wcześniej. Początkującym polecam zakup gotowego zestawu surowców dla danego stylu. Znajdziecie w nim szczegółową instrukcję warzenia, w której będą opisane temperatury gotowania oraz czas trwania przerw. Z pewnością dla potrzeb amatorskich nie będziesz chciał kupować śrutownika, dlatego zawsze zaznacz, aby zamówione słody były już ześrutowane. Zapłacisz 3-4zł więcej, jednak nowy śrutownik kosztuje co najmniej 180-200zł. Szczelnie zamknięty ześrutowany słód możesz przechowywać około 3 miesięcy. Zanim zaczniesz warzenie upewnij się, że wszystko, co potrzebne masz pod ręką. Oszczędzi Ci to wiele czasu oraz nerwów. Podczas procesu zacierania używaj czystego sprzętu, nie musi być wysterylizowany, ponieważ po filtracji będziemy gotować brzeczkę z chmielem. Słody ciemne dodawaj do zacierania dopiero po przeprowadzeniu próby jodowej, gdyż dodane wcześniej uniemożliwią odczytanie prawidłowego wyniku.
Utrzymywanie poszczególnych temperatur jest stosunkowo trudne, zwłaszcza na początku, dlatego nie przejmuj się różnicami kilku stopni Celsjusza- nie wpłynie to źle na Twoje piwo, a i tak będzie znacznie lepsze niż którekolwiek ze sklepu! Przygotowywany zacier staraj się mieszać regularnie, aby go przypadkowo nie przypalić. Będzie się również równomiernie podgrzewał. Staraj się także mieszać powoli, gdyż nadmierne napowietrzanie gorącego zacieru grozi destabilizacją smaku Twojego przyszłego wyrobu. Pamiętaj ponadto, że nie ma ludzi nieomylnych. Każdy z nas uczy się na własnych błędach, dlatego jeśli jesteś gotowy- nie przejmuj się i zabieraj do zacierania!

Plan prac wygląda następująco:

1     1.  Śrutowanie słodów

2     2. Podgrzewanie wody

3     3. Dodanie ześrutowanych słodów i mieszanie

4     4. Wykonywanie przerw, tzn. utrzymanie zacieru w określonej temperaturze i czasie

5     5. Próba jodowa

6     6. Filtracja zacieru

7     7. Wysładzanie

8     8. Gotowanie wraz z chmieleniem

9     9. Schłodzenie brzeczki oraz zadanie drożdży